На 5 јуни 2010 година, некаде околу 6 часот наутро, миланската полиција прима повик од Карима Ел Махруг: малолетната Мароканка се жали дека е претепана од извесна Бразилка по име Мишел де Консеисао. „Обична караница меѓу проститутки“ – така гласи првичната проценка по приведувањето на девојките. Но потоа следи изненадувањето: низа полноќни повици до полициската станица од лица со чудни функции кои тврдат дека премиерот на Италија бара Карима да биде пуштена веднаш заради тоа што е внука на египетскиот претседател Хосни Мубарак. Информацијата е набрзо проверена. И не е точна.

Пишувана како детективски роман (само без фиктивните елементи), „Падот на Берлускони“ ги следи хронолошки, детаљ по детаљ, сите фази од полициската истрага што следи по оваа вечер и кулминира со расветлувањето на најголемиот скандал во политичката историја на Италија. И сè е тука: стомачните танци, еротските масажи, италијанската новинарска елита, ентузијазмот на Емилио Феде, оргијастичните забави. Недостасуваат само соодветните игриви медиумски називи: Рубигејт и бунга-бунга.

Леонардо Коен е италијански писател и новинар, еден од основачите на вториот најтиражен италијански дневен весник La Repubblica. Страстен навивач на Милан, известувач од Олимпијадите и повремен воен дописник, покрај „Падот на Берлускони“ Коен има напишано уште шест книги чии теми варираат меѓу спортот, војната и политиката. Паоло Колонело пишува за „La Stampa“ на истите теми: на петнаесетте Олимпијади, тајландското цунами и гладот во Камбоџа, во текот на последните дваесет години тој ја придодава и својата призната работа како ексклузивен дописник за големи криминални истраги во Италија – од „Антонвенета“ до „Пармалат“, од „Чисти раце“ до „Телеком“.