• БЕЗСЛОВЕН

    БЕЗСЛОВЕН

    0

    За некои борби вреди да се живее…

    Мојата животна приказна: сексуалното и менталното злоупотребување во детството и младоста, борбата со ракот и преживување на траумите.

    „Безсловен“ е автобиографско писание, вклопено во рамка на сирова искреност. Една тегобна реална слика, насликана со скрб, крв и солзи. Со делото авторот се обидува да се исцели себеси, но и да помогне на сите оние кои го преживеале истото и сè уште се борат во сенките на четириѕидовниот затвор на својот ум.

    Испреплетените приказни низ годините делуваат како исткаени моменти, кои како да не припаѓаат тука, на Балканот. Една разнобојна таписерија, која започнува во 2019 година кога авторот дознава дека има канцер. Канцерот е како еден катализатор за да може како од Пандорина кутија да се излеат сите болки, тајни и трауми од минатото. Поточно шест трауми и големи лузни од минатото, сокриени во шест сандаци: менталното и физичкото злоупотребување од страна на негувателките од градинка и од сопствените баба и дедо, кои со жилети му го сечеле јазикот, злоупотребување од страна на таткото алкохоличар, сексуалното злоупотребување од 8 до 10 години од страна на сосед, што впрочем е и најголемата траума во делото и околу кое се прилепуваат сите останати, и врсничкото физичко и ментално насилство (булинг) во основното и средното образование.

    Време е и на овие наши простори да за’рти дело кое ќе изникне и ќе се издигне над сите табуа кои нè чувале под стеги; да се зборува за сите овие нешта (особено за сексуалното злоупотребување), за да може некое дете, некоја возрасна личност, некоја социјална група, да се излечи. Делото е еден вид на водич како да се адресираат траумите кои ги чуваме сите; совети дека е сосем во ред да се разговара за тоа, бидејќи преку зборувањето и откривањето, ние се лечиме.

     

    390,00 ден
    Додај во кошничка
  • Македонија и Македонците во Библијата – Библиска вистина/Macedonia and Macedonians in the bible – Bible truth

    Македонија и Македонците во Библијата – Библиска вистина/Macedonia and Macedonians in the bible – Bible truth

    0

    Содржина:

    Бог говори за Македонија.

    А што кажал Бог за Македонија? Ги спомнува ли Македонците?

    Ја пишува ли Македонија во Библијата?

    Има ли Македонци во Светото писмо?

    Се спомнуваат ли македонски цркви во Библијата?

    Дали е сето ова вистина? Така ли пишува и во твојата Библија?

    А кој го напишал тоа? Кога и за кого? Чија е таа желба и по чија волја?

    Само еднаш ли е тоа запишано некаде во Библијата, случајно, неважно и непотребно, како на грешка?

    Не еднаш, туку скоро триесетпати е запишано; не е неважно и непотребно, туку со особено значење и не е отпосле додадено, туку е во библискиот текст од секогаш до денес ‒ го има и во најстарите и во најновите Библии, на најстарите и најсовремените јазици.

    Токму тоа ви го нудиме во оваа книга, драги читатели.

    Повелете, прочитајте ја и уверете се.

    Ви ги посочуваме издвоени библиските текстови и тоа на 7 јазици…

    800,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ИСТОРИЈА НА РЕЛИГИИТЕ-Александар Мењ(ПРЕВЕЛ ПРОФ. Д-Р РАТОМИР ГРОЗДАНОСКИ)

    ИСТОРИЈА НА РЕЛИГИИТЕ-Александар Мењ(ПРЕВЕЛ ПРОФ. Д-Р РАТОМИР ГРОЗДАНОСКИ)

    0
    1.300,00 ден
    Додај во кошничка
  • ПОРЕЧКИ МАНАСТИР

    ПОРЕЧКИ МАНАСТИР

    0

    СОДРЖИНА

    I. БИБЛИСКА МАКЕДОНИЈА – РИЗНИЦА НА СВЕТОСТА
    I.1. Македонија – именувана во Библијата
    I.2. Богородица дошла во Македонија
    I.3. Апостол Павле во Македонија
    I.4. Македонија – мајка на словенскиот јазик и писмо
    I.5. Македонија – земја на свети градби
    II. ПОРЕЧЕ – ХРИСТИЈАНСКИ КРАЈ
    II.1. ПОРЕЧЕ – име, местоположба, вера
    II. 2. Порече – дел од Светиклиментовата Величка епархија
    III. ПОРЕЧКИ МАНАСТИР
    III. 1. Поречкиот манастир – светилиште од постсветиклиментовиот период.
    III. 2. Новиот живот во манастирот
    IV. ОТКОПАНИ ВЕКОВИ
    IV. 1. Староградбата на манастирот. Архитектура
    IV. 2. Новооткриено фрескосликарство врз староградбата
    V. ФРЕСКОПИС
    V. 1. Фрескоживопис од постсветиклиментовиот период
    V. 2. Фреска на ктиторот или игуменот
    V. 3. Олтарски фрески
    V. 4. Фрескодеисис
    V. 5. Остатокот во наосот
    V. 6. Грандиозна фреска – чудо во фрескоживописот
    VI. СРЕДНОВЕКОВНО КНИЖЕВНО БОГАТСТВО
    VI. 1. Академикот Владимир Мошин во манастирот
    VI. 2. Поречки средновековни ракописи
    VI. 2. 1. Празничен минеј, ракопис од XIV век
    VI. 2. 2. Стојков празничен минеј, ракопис од XIV век
    VI. 2. 3. Изборно Евангелие и Апостол, XIV век
    VI. 2. 4. Поречки октоих – петогласник, од XV век
    VI. 2. 5. Поречко четвороевангелие, од XVI век
    VI. 2. 6. Бенческо четвороевангелие, од XVI век
    VI. 2. 7. Литургиски зборник, од XVI век
    VI. 3. Средновековни книжевници од Порече
    VII. ПОРЕЧКИОТ МАНАСТИР – НАРОДЕН И ВЕРСКИ ЦЕНТАР
    VII. 1. Поречкиот манастир тврдина на народниот дух и бит
    VII. 2. Манастирот – духовен брод за издигнување на поречката душа до небесното царство

     

    TABLE OF CONTENTS

    I. BIBLICAL MACEDONIA – Treasury of holiness
    I.1. Macedonia – mentioned in the Bible
    I.2 Mother of Good came to Macedonia
    I.3 St. Apostle Paul in Macedonia
    I.4 Macedonia – Mother of the Slavic language and literacy
    I.5 Macedonia – Land of holy buildings
    II. PORECE – CHRISTIAN LAND
    II.1 Porece – name, location, faith
    II.2 PORECE – PART OF SANCLEMENTS EPARCHI OF VELIKA
    III. MONASTERY OF PORECE
    III.1 Monastery of Porece – sanctuary from post-Clement period
    III.2 New life in the monastery
    IV. UNEARTHED CENUTURIES
    IV.1 Monastery archaic building. Architecture
    IV.2 Newly discovered frescoes on the archaic building
    V. FRESCO PAINTING
    V.1. Frescoes from post-St. Clements period
    V.2 Fresco from the patron or the abate
    V.3 Frescoes in the altar
    V.4. Fresco paintings
    V.5. Rest of the nave
    V.6. Grandiose fresco – Miracle in fresco
    VI. MEDIEVAL LITERARY TREASYRE
    VI.1. Academician Vladimir Mosin in the Monastery
    VI.2. Medieval manuscripts from Porece
    VI.2.1. Festive menology, manuscript from XIV century
    VI.2.2. Stoikov Festive Menology, manuscript from XIV century
    VI.2.3 Aprakos Gospel and Epistle Lectionary from XIV century
    VI.2.4 Porece Octoechos – “petoglasnik” from XV century
    VI.2.5. Porece Tetraevangelion from XVI century
    VI.2.6. Bence Tetraevangelion from XVI century
    VI.2.7. Liturgical Anthologion, from XVI century
    VI.3. Medieval writers from Porece
    VII. MONASTERY OF PORECE – PEOPLES AND RELIGIOUS CENTRE
    VII.1. Monastery of Porece the fortress of peoples spirit and essence
    VII.2. The Monastery – spiritual ship for raising the Porece
    soul tward heavens kingdom

    500,00 ден
    Додај во кошничка
  • ГОСПОДОВАТА МОЛИТВА

    ГОСПОДОВАТА МОЛИТВА

    0

    С О Д Р Ж И Н А

    Препорака
    Предговор
    Оче наш
    Оче наш, Кој си на небесата (призив – повикување)
    I. Да се свети името Твое
    II. Да дојде царството Твое
    III. Да биде волјата Твоја како на небото, така и на земјата.
    IV. Лебот наш насушен дај ни го денес
    IV. И прости ни ги долговите наши, како што им ги проштеваме и ние на нашите должници
    VI.И не нè воведувај во искушение
    VII.Но избави нè од лукавиот.
    Зашто Твое е царството, и силата, и славата во сите векови.
    Амин.
    Кога треба да ја кажуваме молитвата „Оче наш“?
    Оче наш на 10 јазици.
    Литература.

     

    Постои ли молитва која е база, прапочеток на молитвите во христијанството?

    – Да. Господовата молитва е таква молитва. Наречена е Господова, оти неа ја изговорил Господ Исус Христос. Тоа го сторил на барање од Неговите учениците – апостолите. Тие еднаш го запрашале како треба да се молат и тогаш Исус ја искажал молитвата „Оче наш“, која и ние денес ја имаме и ја практикуваме.

    Таа се нарекува Евангелска молитва, затоа што ја има во евангелијата според Матеј ( 6 глава, 9- 13 стих) и според Лука (11 глава, 2- 4 стих).

    На Елеонската Гора, близу Ерусалим, има еден манастир на чиј ѕид, буквално на секој камен од ѕидот е испишана Господовата молитва на сите јазици што се говорат во светот. Тоа ни кажува дека онаму каде што е застапено Евангелието се практикува и молитвата на Господа Исуса Хтриста.

    “Оче наш…” е основната молитва во светата христијанска православна Црква. Првите христијани ја нарекувале и “скратено Евангелие”, бидејќи во неа е сублимирано учењето на Христа и учењето за Христа. Поставена е во основата на сите молитви. Таа е насока за молитва и ги подгрева чувствата за молење. Почетокот на секое богослужение во Црквата е со “Оче наш…” . Таа содржи сè што треба ние да молиме од Бога.

    130,00 ден
    Прочитај повеќе
  • БЛАЖЕНСТВАТА ЗЕМНОНЕБЕСНИ СКАЛИЛА

    БЛАЖЕНСТВАТА ЗЕМНОНЕБЕСНИ СКАЛИЛА

    0

    Вовед
    Introduction
    Макариологија
    Macariology
    Прво блаженство
    (First Beatitude)
    Второ блаженство
    (Second Beatitude)
    Трето блаженство
    (Third Beatitude)
    Четврто блаженство
    (Fourth Beatitude)
    Петто блаженство
    (Fifth Beatitude)
    Шесто блаженство
    (Sixth Beatitude)
    Седмо блаженство
    (Seventh Beatitude)
    Осмо блаженство
    (Eighth Beatitude)
    Деветто блаженство
    (Ninth Beatitude)
    Поговор
    Epilogue
    Литература

    200,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ДЕСЕТТЕ БОЖЈИ ЗАПОВЕДИ – ДЕКАЛОГ

    ДЕСЕТТЕ БОЖЈИ ЗАПОВЕДИ – ДЕКАЛОГ

    0

    Увод
    Првата Божjа заповед
    За верата – што значи да веруваш?. Богопознание. Внатрешно и надворешно богопочитување. Гревови против првата Божја заповед: 1. Неверие. 2. Многубоштво. 3. Обожување луѓе место Бога. 4. Преголема надеж на себеси – егоизам. 5. Обожување предмети место Бога. 6. Скептицизам. 7. Богоотстапништво. 8. Ерес. 9. Раскол. 10. Празноверие и суеверие. 11. Спиритизам 12. Волшебништво, баење, гатање и маѓија. 13. Човекоугодување. 14. Очајание. 15. Мрзливост кон молитвата и кон Божјото учење. Со зборовите: „Да немаш други богови освен Мене“, се забранува: безбожието, неверието и кривоверието.
    Втора Божjа заповед
    Го забранува идолопоклонството. – Што е идол? – Дали почитувањето на иконите и светите мошти е идолопоклонство? – Иконопочитувањето е вистинско христијанство. Само на Бога му се поклонуваме, а светиите ги почитуваме. – Почитување на светиот крст. –Чудотворнoста од светиите и од светите икони. – Почит кон светите ангели.
    Трета Божја заповед
    Да иmаме најголема почит кон името Божјо. – Со третата заповед се забранува: 1. Богохулство. 2. Роптање кон Бога. 3. – Потценување на светите предмети. 4. Невнимателност во молитвата. 5. Неисполнување на ветувањата дадени кон Бога. 6. Грдење на Божјото име со пцост. 7. Несериозно и безфункционално повторување на Божјото име. 8. Колнење за сè и сешто. 9. Кривоклетство. 10. Клетвопрестапништво. 11. Употребувaлe ли клетва, светите ангели и апостолите?
    Четвrта Божjа заповед
    Заповедта за работа е првата наредба кoja Бог им ја дал на луѓето. – „Кој не сака да работи нека и не јаде“ (2. Сол. 3,10) – Мрзливоста е тежок грев. – Целата вселена е огромна работилница каде сè работи. – Научете ги децата на трудољубивост. – Неделата – ден за одмор. – Саботарите. – Светото писмо за празнувањето на неделата. – Православни црковни празници: Господови, Богородични и светителски. – Како да ги празнуваме празниците? – Без грижа за душата човекот духовно венее. – Работењето во недела или празник на луѓето им донело казна од Бога. – Празниците – работа за душата а не телесни уживања.
    Петта Божја заповед
    Почитувањето на родителите им носи благослов на децата. – Односот на родителите кон своите деца. – Како да ја искажеmе почитта кон родителите? – Зошто треба да ги почитуваме родителите. – Непочитувaњето на родителите е тежок и противприроден грев. – Кој не ја почитува мајка си, недостојно го носи името човек. – „Благословот на таткото ги утврдува домовите на децата“ (Мудр. Сирах. 3,9). – Кога може да се отстапи од послушноста кон родителите? – Почит кон: духовните отци, воспитувачи, добротвори и власта.
    Шеsта Божја заповед
    Се забранува убиството и самоубиството. – Со убиството стануваме против Божјата своина. – Убиецот е духовно убиен. Што се се смета за убиство? – Двобој. – Случајно убиство. – Абортус. – Убиство по неопходност. – Убиство во војна. – Духовни убиства – кога душата се одвојува од Бога. – Убивање животни.
    Седма Божја заповед
    Го забранува: блудот, прељубата, крвосмешништвото, ракоблудството, хомосексуалноста, лезбејството и прељубата со помисли и желби. – Неженетите и немажените да ја чуваат честа, а брачниците взаемната верност и љубов. – Прељубата остава последици (болести, кавги, абортуси, убиства и др.) – Прељубата го разорува човекот и духовно и телесно. – Страв и грижа на совеста. – Не соблазнувај и не наведувај други на прељуба.
    Осма Божја заповед
    Благословен е оној дом и трпеза каде се јаде чесно заработен леб и чесно се живее. Бог му дал раце на човекот за да работи – да гради, а не да краде. – Крадецот ќе се фати и ќе се дознае. Оваа заповед забранува: 1. Грабеж и насилство. 2. Тајно присвојување. 3. Измама, лукавство, фалсификување, скусување при мерење. 4. Неплаќање данок, разрез. 5. Сокривање крадец. 6. Незаконско наградување. 7. Сокривање на најдени пари и предмети. 8. Зеленаштво – нереално лихварство. 9. Мито и корупција. 10. Арамолебството. 11. Скратување на заработената плата или намерни оддолжувања на исплатата. 12. Продавање даренија – богатење од хуманитарна помош. 13 Светотатство – крадење од црква. 14. Симонија. Имотот е Божји дар и Божја своина, па секој што краде – краде од Бога. – Оваа заповед не учи да бидеме некористољубиви и чесни, праведни и доверливи.
    Деветта Божја заповед
    Забранува: 1. Зборување лага. 2. Лажно сведочење. 3. Клеветење. 4. Озборување. 5. Ласкање. – Лагата е недостојна за христијаните.
    – На кои начини луѓето лажат?
    Десетта Божја заповед
    Бог ги забранува себичните желби и неправедните посакувања. Желбата е семе на гревот, а грешното дело – жетва од посеаното.
    – Ја забранува зависта. Оваа заповед се обраќа до совеста и до срцето.
    – Кој пожелува туѓо, греши тројно (кон Бога, кон ближниот и кон себе си).
    – Како да се заштитиме од пожелување туѓо?
    Поговор
    Литература

    400,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ВОВЕД ВО СВЕТО ПИСМО НА НОВ ЗАВЕТ (посебен дел)

    ВОВЕД ВО СВЕТО ПИСМО НА НОВ ЗАВЕТ (посебен дел)

    0

    С О Д Р Ж И Н А

    Предговор
    1. СВЕТО ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАТЕЈ
    1.1 Општо за евангелијата. За именувањето на евангелијата
    1.2. Бројот на евангелијата
    1.4. За насловите на евангелијата
    1.5. Местото на евангелијата во литературата
    1.6. Евангелие според Матеј
    1.6. Животот и дејноста на евангелистот Матеј
    1.7. Време кога е пишувано Евангелието
    1.8. Место каде е пишувано Евангелието
    1.9. Јазик на кој било пишувано Евангелието
    1.10. За кого било пишувано Евангелието
    1.11. Сведоштва во самото Евангелие дека е пишувано најнапред за христијаните од јудејството
    1.12. Повод за пишување на Евангелието
    1.14. Стил на Евангелието
    1.15. Веродостојност на Евангелието
    1.16. Целост (интегритет) на Евангелието според Матеј
    1.17. Односот на апокрифното Евангелие на Евреите кон Евангелието според Матеј
    1.18. Содржина на Евангелието според Матеј
    1.19. Особености со кои се разликува Евангелието според Матеј од други евангелија
    2. СВЕТО ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАРКО
    2.1. Животот и дејноста на евангелистот Марко
    2.2. Одвојувањето на апостолот Марко од апостол Павле
    2.3. Апостолството на апостол Марко
    2.4. За Евангелието според Марко
    2.5. Сведоштвото на Папиевиот фрагмент
    2.6. Други ранохристијански податоци за Евангелието според Марко
    2.7. Писателот бил Евреин
    2.8. Присуството на свети апостол Петар во содржината од Евангелието според Марко
    2.9. Јазикот на којшто било напишано Евангелието според Марко
    2.10. Време и место на пишување на Евангелието
    2.11.Повод и цел за пишување на Евангелието
    2.12. Содржина на Евангелието
    3. СВЕТО ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЛУКА
    3.1. Писател на третото канонско Евангелие
    3.2. Потеклото на светиот евангелист Лука
    3.3. Каде, кога и од кого Лука го примил христијанството
    3.4. За Евангелието според Лука
    3.4. Извори и услови за пишување на Евангелието
    3.5. Јазикот на Евангелието според Лука
    3.6. Задача и карактер на Евангелието
    3.7. Извори и нивното ползување при пишувањето на Евангелието
    3.8. Историографските извори за Евангелието
    3.9. Цел за пишување на Евангелието
    3.10. За кого е напишано и кон кого е упатено Евангелието
    3.11. Теофил – конкретна личност
    3.12. Времето на пишување на Евангелието според Лука
    3.13. Место каде што е пишувано третото Евангелие
    3.14. Веродостојност на Евангелието според Лука
    3.15. Текстот на Евангелието според Лука според сегашната редакција
    3.16. Општа анализа на содржината од Евангелието според Лука
    Односот на свети апостол Лука кон старозаветниот закон и кон Евреите
    3.17. Христијанскиот универзализам во Евангелието според Лука
    3.18. Љубовта кон грешниците
    3.19. Односот на Господ Исус Христос кон 12-те апостоли
    3.20. Силата на верата и благодатта во процесот на спасението
    4. СВЕТО ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН
    4.1. Животот и дејноста на евангелистот Јован
    4.2. Времето кога е пишувано Евангелието
    4.3. Местото каде е пишувано Евангелието
    4.4. Јазикот и стилот на Евангелието
    4.5. За кого било напишано Евангелието
    4.6. Повод и причина за пишување на Евангелието
    4.7. Целта за пишување на Евангелието
    4.8. Автентичност на Евангелието
    4.9. Интегритет на Евангелието
    4.10. Односто на Евангелието според Јован кон синоптиците
    4.11. Содржина на Евангелието според Јован
    5. ДЕЛА НА СВЕТИТЕ АПОСТОЛИ ОД СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЛУКА.
    5.1. Општо за Делата на светите апостоли
    5.2. Име на книгата
    5.3. Писател и автентичност на книгата
    5.4. Време и место на пишување на книгата
    5.5. Повод и цел за пишување на книгата
    5.6. За кого е пишувана книгата
    5.7. Извори за пишување на книгата
    5.8. Содржина и поделба на книгата
    5.9. Јазикот и стилот на книгата
    5.10. Автентичност на текстот од книгата
    5.11. Два текста од книгата
    6. СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈАКОВ
    6.1 За соборните посланија (Општо)
    6.2. Соборно послание на светиот апостол Јаков
    6.2. Писател на Посланието
    6.3. За кого е напишано Посланието
    6.4. Повод и цел на Посланието
    6.5. Време и место на пишување
    6.6. Вреодостојност (автентичност) на Посланието
    6.7. Содржина на Посланието
    7. ПРВО СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПЕТАР
    7.1. Животот и дејноста на свети апостол Петар
    7.2. Писател на Посланието
    7.3. Време на пишување на Посланието
    7.4. Место на пишување на Посланието
    7.5. Цел на пишување на Посланието
    7.6. До кого било упатено Посланието
    7.7. Повод за пишување на Посланието
    7.8. Содржина на Посланието
    8. ВТОРО СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПЕТАР
    8.1. Писател на Посланието
    8.2. Време и место на пишување на Посланието
    8.3. Цел за пишување на Посланието
    8.4. Повод за пишување на Посланието
    8.5. Содржина на Посланието
    9. ПРВО СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈОВАН БОГОСЛОВ
    9.1. За живото и дејноста на Свети апостол Јован Богослов
    9.2. Автор на Посланието
    9.3. Автентичност на Посланието
    9.4. До кого е упатено Посланието
    9.5. Содржина на Посланието
    9.6. Интегритет на Посланието
    9.7. До кого е упатено Посланието
    9.8. Повод и цел за пишување на Посланието
    9.9. Време и место на пишување на Посланието
    9.10. Содржина на Посланието
    10. ВТОРО СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈОВАН БОГОСЛОВ
    10.1. Општо за Посланието
    10.2. Писател на Посланието
    10.3. Автентичност на Посланието
    10.4. До кого е упатено Посланието
    10.5. Повод и цел за пишување на Посланието
    10.6. Време и место на пишување на Посланието
    10.7. Содржина на Посланието
    11. ТРЕТО СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈОВАН БОГОСЛОВ
    11.1. Писател на Посланието
    11.2. До кого е упатено Посланието
    11.3. Повод и цел за пишување на Посланието
    11.4. Време и место на пишување на Посланието
    11.5. Автентичност на Посланието
    11.6. Содржина на Посланието
    12. СОБОРНО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈУДА
    12. 1. Општо за Посланието и за свети апостол Јуда
    12.2. До кого е упатено Посланието
    12.3. Повод за пишување на Посланието
    12.4. Цел и задача на Посланието
    12.5. Време и место на Пишување
    12.6. Автентичност на Посланието
    12.7. Содржина на Посланието
    13. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО РИМЈАНИТЕ
    13.1. Животот и дејноста на свети апостол Павле
    13.2. Општо за Римската црква и за Посланието
    13.3. Кој ја формирал Римската црква?
    13.4. Повод и цел за пишување на Посланието
    13.5. Место на пишување на Посланието
    13.6. Време на пишување на Посланието
    13.7. Автентичност на Посланието
    13.8. Содржина на Посланието
    13.9. Зошто од четиринаесетте посланија на светиот апостол Павле Посланието до Римјаните е поставено прво во Библијата?
    14. ПРВО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТE
    14.2. Повод за пишување на Посланието
    14.3. Време и место каде е пишувано Посланието
    14.4. Автентичност на Посланието
    14.5. Содржина на Посланието
    15. ВТОРО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ
    15.1. Општо за Посланието
    15.2. Писател на Посланието
    15.3. До кого е упатено Посланието?
    15.4. Повод за пишување на Посланието
    15.5. Цел и задача на Посланието
    15.6. Место на пишување на Посланието
    15.7. Време на пишување на Посланието
    15.8. Автентичност на Посланието
    15.9. Содржина на Посланието
    16. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ГАЛАТЈАНИТЕ
    16.1. За Галатија и Галатјаните – местоположба и име
    16.2. Основање на Црквата во Галатија
    16.3. Повод и цел за пишување на Посланието
    16.4. Содржина на Посланието
    16.5. Време и место на пишување на Посланието
    16.6. Автентичност на Посланието
    16.7. Најглавните теми и пораки во Посланието
    17. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ЕФЕСЈАНИТЕ.
    17.1. За градот Ефес и за ефесјаните
    17.2. Евангелизацијата на Ефес
    17.3. За Посланието – општо
    17.4. За кого е напишано Посланието
    17.6. Време и место на пишување на Посланието
    17.7. Автентичност на Посланието
    17.8. Содржина и особености на Посланието
    18. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ФИЛИПЈАНИТЕ
    18.1. За Филипи и за филипјаните
    18.2. Доаѓањето на апостол Павле во Македонија(Дела 16,9-17,14)
    18.3. Основање на Црквата во Филипи
    18.4. Послание на свети апостол Павле до Македонците
    18.5. Повод и цел за пишување на Посланието
    18.6. Време и место на пишување на Посланието
    18.7. Содржина, поделба и особености на Посланието
    18.8. Што им напишал апостол Павле на Македонците
    19.ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОЛОСЈАНИТЕ
    19.1. За Колоси и Колосјаните
    19.2. За Црквата во Колоси
    19.3. Писател на Посланието
    19.4. До кого е упатено Посланието
    19.5. Повод и цел за пишување на Посланието
    19.6. Време и место на пишување
    19.7. Содржина и поделба на Посланието
    19.8. Автентичност на Посланието
    20. ПРВО ПОСЛАНИЕТ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО СОЛУНЈАНИТЕ
    20.1. За градот Солун и за неговите жители
    20.2. Основање на Црквата во Солун
    20.3. Писател и автентичност на Посланието
    20.4. Место и време на пишување на Посланието
    20.5. Повод за пишување на Посланието
    20.6. Целта на Посланието
    20.7. Содржина на Посланието
    20.8. Библиско првенство на Македонците и со збор и со книга. Првонапишаното дело на апостол Павле упатено во Македонија – во Солун
    21. ВТОРО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО СОЛУНЈАНИТЕ
    21.1. Доаѓање на апостол Пвле во Солун
    21.2. Престој во куќата на Јасон
    21.3. Формирање на Црквата во Солун
    21.4. Побуна и ноќно бегство од Солун
    21.5. Повод и цел за пишување на Посланието
    21.6. Место и време на пишување на Посланието
    21.7. Целост и автентичност на Посланието
    21.8. Трајната врска на апостол Павле и Македонците
    22. ПРВО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ТИМОТЕЈА
    22.1. Општо за пастирските посланија
    22.2. Црковното предание за Посланието
    22.3. Кому му е упатено ова Послание.За животот и дејноста на апостол Тимотеј
    22.4. Повод и цел за пишување на Посланието
    22.5. Време и место на пишувањето на Посланието
    22.6. Автентичност на Посланието
    22.7. Содржина на Посланието
    23. ВТОРО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ТИМОТЕЈА
    23.1. За животот и дејноста на свети апостол Тимотеј
    23.2. Повод и цел за пишување на Посланието
    23.3. Време и место на пишување
    23.4. Содржина и карактер на Посланието
    23.5. Тематска поделба на Посланието
    24. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ТИТ
    24.1. За пастирските посланија
    24.2. За животот и дејноста на свети апостол Тимотеј
    24.3. За Критската црква
    24.4. Време и место
    24.5. Повод и цел за пишување на Посланието
    24.6. Содржина на Посланието
    25. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ФИЛИМОН
    25.1. За свети апостол Филимон (општо)
    25.2. Писател на посланието до Филимон
    25.3. До кого е упатено Посланието
    25.4. Повод за пишување на Посланието
    25.5. Цел и задача за пишување на Посланието
    25.6. Време и место на пишување на Посланието
    25.7. Содржина на Посланието
    26. ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ЕВРЕИТЕ
    26.1. Кој го напишал Посланието
    26.2. Кон кого е упатено Посланието
    26.3. Повод за пишување на Посланието
    26.4. Цел на Посланието
    26.5. Место, време и јазик на пишување
    26.6. Содржина на Посланието
    27. ОТКРОВЕНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ЈОВАН БОГОСЛОВ
    27.1. Општо за Откровението
    27.2. Кој го напишал Откровението
    27.3. Повод и цел за пишување на Откровението
    27.4. До кого е упатено Откровението
    27.5. Време и место на пишување
    27.6. Автентичност и веродостојност на Откровението
    27.7. Содржина на Откровението
    ХРОНОЛОГИЈА
    ПОСЛАНИЈАТА на свети апостол Павле (табеларен преглед)
    70-ТЕ ХРИСТОВИ АПОСТОЛИ
    КОНСУЛТИРАНА И КОРИСТЕНА ЛИТЕРАТУРА И ИЗВОРИ

    800,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ТАЈНИТЕ ЗА БИБЛИЈАТА

    ТАЈНИТЕ ЗА БИБЛИЈАТА

    0

    1
    ВОВЕДУВАЊЕ
    ИСАГОГИКА

    I. КОМУ МУ ТРЕБА БИБЛИЈАТА
    I.1. Зошто луѓето ја читаaт Библијата
    I.2. Какво е влијанието на Библијата?
    II. НАШАТА ПРИЧИНА ЗА ЧИТАЊЕ И ИЗУЧУВАЊЕ НА БИБЛИЈАТА
    II.1. Може ли и Библијата да биде научно иследувана?
    II.2. Смееме ли да и приоѓаме со критичко гледиште?
    II.3. Како ја примаат побожните?
    II.4. Што испитуваат другите?
    II.5. Прашувале ли и порано?
    II.6. ИСАГОГИКА – наука за воведот во Светото писмо
    III. СВЕТО ПИСМО – СВЕТА БИБЛИЈА
    III.1. Што е Свето писмо?
    III.2. Што е Библија?
    III.3. Дали е исто Свето писмо и Библија?
    III.4. Дали е прво наречена Библија или Свето писмо?
    III.5. Библија – што значи тој збор?
    III.6. Кој израз го користел Христос?
    III.7. Зошто се нарекуваат Свето/а: Свето писмо – Света Библија?
    III.8. Кој прв го употребил изразот Свето/а?
    III.9. Која е основната порака на зборовите „Свето“ + „писмо“?
    III.10. Дали е Кодекс на етички норми и мудрости?
    III.11. Чии се зборовите во Светото писмо?
    III.12. Библијата е документ дека Бог нè сака?
    IV. БОЖЈО ОТКРОВЕНИЕ
    IV.1. Божјото откровение – бесцено богатство
    IV.2. Што содржи Божјото откровение?
    IV.3. Кому, каде, како и зошто Бог го дал Откровението?
    IV.4. Во што се содржи Божјото откровение?
    V. СВЕТО ПРЕДАНИЕ
    VI. БОГОВДАХНОВЕНОСТ НА СВЕТОТО ПИСМО
    VI.1. Кој сведочи за тоа?
    VI.2. Дали Христос и апостолите говорат за боговдахновеноста?
    VI.3. Како се разбира боговдахновеноста?
    VI.4. Што опфаќа боговдахновеноста?
    VI.5. Дали боговдахновеноста прави библиопоклонство?
    VI.6. Дали Бог едноставно диктирал зборови и фрази, а тие пасивно запишувале?
    VI.7. Дали е буквална боговдахновеност во сè или е механичка, при што пишувачите биле како
    машини?
    VI.8. Што е важно авторството?
    VII. СТАР И НОВ ЗАВЕТ
    VII.1. Што е завет? Каков е тој завет – договор и за што се договориле Бог и луѓето?
    VII.2. Кога и каде е склучен Стариот, а кога и каде Новиот завет?
    VII.3. Кој, кога ги напишал книгите на Новиот завет? Христос ли ги напишал?
    VIII. ОДНОСOT МЕЃУ СТАРИОТ И НОВИОТ ЗАВЕТ
    VIII.1. Како се однесувал Христос кон Стариот завет?
    VIII.2. Каков е односот на апостолите?
    VIII.3. Го прифаќа ли Црквата Стариот завет?
    IX. ДВЕТЕ ПРИРОДИ НА БИБЛИЈАТА
    IX.1. Кои се двете природи на Библијата? Како е можна нејзината двоприродност?
    IX.2. Што е Божјото во Библијата, а што е човечко?
    IX.3. Зар не е Слово=Логос=Христос и слово=збор=Писмо=Свето писмо?
    IX.4. Што сведочи за Божјата природа на Библијата?
    IX.5. Кои се доказите за човечката природа?
    IX.6. Како да се приоѓа до двоприродата на Библијата?
    X. ОФОРМУВАЊЕ НА БИБЛИЈАТА – КАНОН НА СВЕТОТО ПИСМО
    X.1. Како и кога се формирала Библијата?
    X.2. Што е „канон на Светото писмо“?
    X.3. Што се тоа девтероканонски книги?
    X.4. Кое Свето писмо го користелe Христос, апостолите и христијаните во првите времиња?
    XI. ЕВАНГЕЛИЕТО – БОЖЈО ИЛИ ЧОВЕЧКО ДЕЛО
    XI.1. Како настанале евангелијата
    XI.2. Патот на Eвангелието до нас
    XI.3. Евангелието – пат до Христа
    XI.4. Каков Христос претставиле апостолите во евангелијата
    XI.5. Во Евангелието Господ Исус Христос е дофатлив
    XI.6. Современата библистика се сомнева и научно испитува
    XI.7. Број на книгите на Новиот завет
    XI.8. Симболиката на евангелистите
    XI.8.1. Кои се, од кога се, од каде се и зошто се симболите на евангелистите?
    XI.9. Насловите на евангелијата
    XI.10. Редослед на книгите во Новиот завет
    XI.11. Поделба на новозаветните книги
    XI.12. Делење на новозаветните книги на зачала, глави и стихови
    XI.13. Синоптичко прашање
    XII. РАКОПИСНИОТ ГРЧКИ ТЕКСТ НА НОВОЗАВЕТНИТЕ КНИГИ
    XII.1. Јазик на коjшто биле напишани новозаветните книги
    XII.2. Причини за семитизми во новозаветниот грчки текст
    XII.3. Местото на евангелијата во литературата
    XII.4. Евангелието и новиот завет како жанр
    XIII. ИСТОРИЈА НА РАКОПИСНИОТ НОВОЗАВЕТЕН ГРЧКИ ТЕКСТ
    XIII.1. Оригинали од новозаветните книги
    XIII.2. Материјали на кои биле пишувани книгите
    XIII.3. Алатки и средство за пишување
    XIII.4. Умножување на Библијата
    XIII.5. Именување на ракописите
    XIII.6. Зачувани ракописи од Новиот завет
    XIII.7. Поважни мајускулни кодекси
    XIII.8. Грешки, поправки и дополнувања на новозаветниот грчки текст
    XIII.9. Чување на првичниот новозаветен грчки текст
    XIII.10. Новозаветни цитати кај старите црковни писатели
    XIII.11. Веродостојноста на библискиот текст
    XIII.12. Апокрифи
    XIII.13. Апокрифни евангелија
    XIII.14. Апокрифни Дела на светите апостоли
    XIII.15. Апокрифни Посланија
    XIII.16. Апокрифни Откровенија
    XIII.17. Аграфи – Христови логиa (Λογια)

    2
    ПРОУЧУВАЊЕ
    ХЕРМЕНЕВТИКА

    I. ЗОШТО ЈА ПРОУЧУВАМЕ БИБЛИЈАТА
    I.1. Каков е приодот кон Библијата?
    I.2. Зошто да се изучува Библијата?
    I.3. Кој ја изучува Библијата?
    I.4. Како се изучува?
    I.5. Во кој контекст е изучувањето на Библијата?
    I.6. Како се искажува проучувањето на Библијата?
    I.7. Од што се раководат проучувачите на Библијата?
    II. БИБЛИСКА ХЕРМЕНЕВТИКА
    II.1. Православна херменевтика на Светото писмо
    III. БИБЛИЈАТА И ЦРКВАТА. БИБЛИЈАТА – КНИГА БОЖЈА И КНИГА НА ЦРКВАТА
    III.1. Каков е односот меѓу Библијата и Црквата?
    III.2. Што направила и што прави Црквата за Библијата?
    III.3. Каде е Библијата целосна?
    III.4. Каде живее Библијата?
    III.5. Каде е најдобро сфатена Библијата?
    III.6. Каков е односот на светите отци и учители на Црквата кон Библијата?
    IV. ХРИСТОЦЕНТРИЧНОСТА НА СВЕТОТО ПИСМО
    IV.1. Какви се гледиштата кон Светото писмо од неверниците, верниците и кривоверците?
    IV.2. Кој е центарот на Библијата – главната личност?
    IV.3. Која е најголемата тајна на Библијата?

    3
    ТОЛКУВАЊЕ
    ЕГЗЕГЕТИКА

    I. СВЕТОТО ПИСМО И ЧОВЕШТВОТО
    I.1. Зошто Бог не го дал Светото писмо уште при создавањето на светот?
    I.4. Во каква состојба ги нашло луѓето на Земјава?
    I.5. Што придонело за човештвото?
    II. ЧОВЕШТВОТО ЧЕКА СПАСЕНИЕ ОД БОГА. СВЕТОТ ВО ВРЕМЕТО НА ХРИСТА
    II.1. Целото човештво го очекувало спасителното дело на Господ Исус Христос
    II.2. Евреите го очекувале Спасителот
    II.3. Александар Македонски го освоил светот и сите народи живееле во една држава
    II.4. Македонските Селевкиди и Антиох IV Епифан
    II.5. Евреите во Рим и Шпанија
    II.6. Еднојазичноста богоподготовка за Евангелието
    II.7. Еднобожието и единството на Евреите ненапустливо
    II.8. Евреомразието кај другите народи
    II.9. Рим постанува властодржец на цел свет
    III. ФИЛОЗОФСКАТА МИСЛА ВО ХРИСТОВО ВРЕМЕ
    III.1. Стоици
    III.2. Епикурејци
    III.3. Кинетици
    III.4. Гностицизам
    IV. РЕЛИГИСКИОТ СВЕТ ВО ХРИСТОВО ВРЕМЕ
    IV.1. Јудеизам
    IV.2. Духовна, верска и морална криза
    IV.3. Светот го чека Спасителот
    IV.4. Почеток на христијанството
    IV.5. Страв од христијанството
    IV.6. Христијанството е чудо во светот
    V. СВЕТАТА ЗЕМЈА ВО ВРЕМЕТО НА ГОСПОД ИСУС ХРИСТОС
    V.1. Географската положба на Палестина
    V.2. Галилеја
    V.3. Самарија
    V.4. Јудеја
    V.5. Идумеја
    V.6. Задјордански области на Палестина
    VI. ПОЛИТИЧКАТА СОСТОЈБА ВО ПАЛЕСТИНА ВО ВРЕМЕТО НА ГОСПОД ИСУС ХРИСТОС
    VI.1. Цар Ирод Велики Идумеец
    VI.2. Трите сина на Ирод Велики
    VI.3. Понтиј Пилат
    VI.4. Синедрион
    VI.5. Библијата и историјата
    VII. РЕЛИГИОЗНО-МОРАЛНАТА СОСТОЈБА ВО ПАЛЕСТИНА ВО ХРИСТОВО ВРЕМЕ
    VII.1. Богослужбени лица – свештенство
    VII.2. Богослужбени места
    VII.3. Богослужбено време – празници
    VII.4. Жртвопринесувања
    VII.5. Религиозни групи, секти и партии кај Eвреите во Христово време
    VII.6. Мерење на времето
    VIII. ЕГЗЕГЕТИКА
    VIII.1. Потребна ли е егзегетиката?
    VIII.2. Примери на егзегеза во текстот на Светото писмо
    VIII.3. Господ Исус Христос – егзегет
    VIII.4. Општи принципи во егзегетиката
    VIII.5. Кој може да биде мерка и раководител во толкувањето на Светото писмо
    IX. БИБЛИСКА ЕГЗЕГЕЗА
    IX.1. Зар човекот не го разбира Божјиот збор?
    IX.2. Што е библиската егзегеза?
    IX.3. Зошто толкување на Библијата?
    X. КАКО СВЕТИТЕ ОТЦИ И УЧИТЕЛИ НА ЦРКВАТА ГО ТОЛКУВААТ СВЕТОТО ПИСМО
    X.1. Посебноста на книгите со Божјиот збор
    X.2. Толкување со зборови и со живот
    X.3. Дејството на Божјиот збор од Библијата
    X.4. Библиските книги се надчовечки, но се за човекот и за човештвото
    X.5. Господ Исус Христос и Светото писмо. Христоподобноста на Светото писмо
    X.6. Двете природи на Светото писмо: човечката и Божјата
    X.7. Толкувањето на Светото писмо е општење со живиот Христос
    X.8. Поврзаноста на Новиот завет со Христа и со Црквата
    X.9. Боговдахновеноста е значајна за толкувањето на Светото писмо
    X.10. Методите на толкување ползувани од светите отци
    XI. ПОЛЗУВАЊЕ НА СВЕТОТО ПИСМО ВО ЦРКВАТА
    XI.1. Читање на Евангелието на Литургија
    XI.2. Кога од кое Евангелие се чита на литургиите во текот на годината

    4
    СОВРЕМЕНА БИБЛИСТИКА КРИТИКА

    I. НАУЧЕН ПРИОД КОН СВЕТОТО ПИСМО
    I.1. Кога започнало научното проучување на Светото писмо?
    I.2. Каде започнал целосниот научен приод?
    I.3. Дали рационализмот предизвикал либерализам и критика?
    I.4. Го прифатиле ли католиците?
    I.5. Што прави Православието?
    I.6. Што е неопатристичка синтеза?
    I.7. Што треба да придонесе научното проучување на Библијата?
    II. НЕДОСТАТОЦИ ВО НАУЧНИОТ ПРИОД КОН СВЕТОТО ПИСМО
    II.1. Каде се појавуваат недостатоците?
    II.2. Кому му служи таквиот научен приод?
    II.3. Каков е односот на православните?
    III. СОВРЕМЕНАТА БИБЛИСКА НАУКА
    III.1. Од кога се предизвиците за наука?
    III.2. Како приоѓале кон Библијата и кој ја проучувал?
    III.3. Бил ли Христос учител, истражувач и научник?
    III.4. Кои апостоли се значајни интелектуалци?
    III.5. Нели светите отци и учителите на Црквата биле најголемите универзитетски умови?
    III.6. Каков е денешниот развој на библиската наука?
    VI. МЕТОДИ НА СОВРЕМЕНАТА БИБЛИСКА НАУКА
    VI.1. Историско-критички метод
    VI.2. Новата литературна критика
    VI.3. Канонска критика
    VII. СОВРЕМЕНИ ОПШТЕСТВЕНИ ПРИОДИ КОН БИБЛИЈАТА
    VIII. ДОБРОТО И ПРИДОБИВКИТЕ ОД СОВРЕМЕНАТА БИБЛИСКА НАУКА
    IX. ЛОШОТО И СЛАБОСТИТЕ НА СОВРЕМЕНАТА БИБЛИСКА НАУКА
    IX.1. Оддалеченост од теологијата
    IX.2. Отсуство на духовноста
    IX.3. Негативизам и цинизам
    IX.4. Пренагласениот скептицизам, емпиризам и рационализам
    X. ПРАВОСЛАВНИ ПОГЛЕДИ И ЗАКЛУЧОК
    X.1. Кое е местото на библистите во Црквата?
    X.2. Колку се професионализира теологијата, богословието и библистиката?
    X.3. Каква е универзитетската состојба?
    X.4. Како се напушта духот на Библијата?
    X.5. Каков е православниот однос?
    XI. БИБЛИЈАТА – КНИГА ШТО ПРЕОБРАЗУВА
    XI.1. До каде стигнала Библијата во светот?
    XI.2. Како се однесувале кон Библијата?
    XI.3. Му треба ли Библија на нашево време?
    XI.4. Ненаметливо те освојува
    XII. ШТО РЕКЛЕ ГОЛЕМИТЕ УМОВИ ЗА СВЕТОТО ПИСМО

    П Р И Л О З И

    Ι. БИБЛИСКИОТ ТЕКСТ НА НОВИОТ ЗАВЕТ
    Ι.2. ГРЧКИОТ ТЕКСТ НА НОВИОТ ЗАВЕТ
    Ι.3. ИСТОРИЈА НА ГРЧКИОТ ТЕКСТ НА НОВИОТ ЗАВЕТ
    II. НАЈСТАРИ СЛОВЕНСКИ РАКОПИСИ ОД НОВИОТ ЗАВЕТ
    I. ГЛАГОЛСКИ
    II. КИРИЛСКИ
    КОРИСТЕНА И КОНСУЛТИРАНА ЛИТЕРАТУРА

    800,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ВТОРО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ

    ВТОРО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ

    0

    Предговор – Foreword
    ВОВЕД
    Второто послание на светиот апостол Павле до Коринтјаните.
    Коринт и коринтјани
    Формирање на Црквата во Kоринт
    Позначајни личности од Црквата во Kоринт
    Општо за Посланието
    Писател на Посланието
    До кого е упатено Посланието
    Повод за пишување на Посланието
    Цел и задача на Посланието
    Место на пишување на Посланието
    Време на пишување на Посланието
    Автентичност на Посланието
    Содржина на Посланието
    Целост и автентичност на Посланието

    800,00 ден
    Додај во кошничка
  • ПРВО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ

    ПРВО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ

    0

    П р е д г о в о р
    F o r e w o r d
    Вовед во Првото послание на светиот апостол Павле
    до Коринтјанитe
    Коринт и коринтјани
    Формирање на Црквата во Коринт
    Позначајни личности од Црквата во Коринт
    Повод и цел за пишување на Посланието
    Време и место каде е пишувано Посланието
    Автентичност на Посланието
    Содржина на Посланието
    Прва глава
    I. Вовед во Посланието (1. Кор. 1,1-9)
    Обраќање, наслов, поздрав и благослов
    (Хairetismo;~ – Greeting; Blessing in Christ) (1. Кор. 1,1-3)
    Благодарност на Бога за даровите во Kоринт
    (jjO Pau`lo~ eujcaristei` to;n Qeo;n dia; ta; carivsmata)
    – Thanksgiving for God’s Grace at Corint) (1. Кор. 1,4-7)
    Повик кон спасение (1. Кор. 1,8-9)
    II. Расправии, раздори, соблазни и разделување (1. Кор. 1,10-6,20)
    II. 1. Апостолот ги разјаснува недоразбирањата меѓу коринтјаните
    (1. Кор. 1,10-4,21)
    II. 2. Расправии во црковната општина.
    За единството во Христа и спасението на сите (1. Кор. 1,10-17)
    Повик на единство.
    Поделба меѓу христијаните (Оij cristianoi; dihrhmevnoi eij~ kovmmata
    – Divisions in the Church) (1. Кор. 1,10-12)
    Црквата е една. Крштението – света тајна за обединување
    (The Church is one. Baptism: The Sacrament of Unity) (1. Кор. 1,13-17)
    II. 3. Слово за крстот.
    Ставрологијата на апостол Павле (1.Кор. 1,18-31)
    Крстот Христов и спасението.
    Силата на крстот (jH duvnami~ tou` staurou`) (1. Кор. 1,18-24)
    Божјата премудрост и човечкото знаење.
    Световната и христијанската, евангелска мудрост
    (To; Eujaggevlion kaiJ hJ safiva tou` kovsmou) (1. Кор. 1,19-24)
    Бог е семоќен, а човекот немоќен.
    Бог нема потреба од мудрите на светот (jO Qeo;~ de;n e[cei
    ajnavgkhn tw`n sofw`n tou` kovsmou    ) (1.Kор. 1,25-31)
    Втора глава
    II.4. Карактерот на Павловата проповед (1.Кор. 2,1-3,4)
    Павловата проповед е силна со духот и со Христа распнатиот,
    а не со мудрост (1. Кор. 2,1-5)
    Мудроста на Светиот Дух и мудроста на светот.
    Световната мудрост и умот Христов.
    Филозофија и Откровение (Filosofiva kai; jApokavluyi~).
    Евангелието е мудрост Божја
    (To; Eujaggevlion ei\nai sofiva Qeou`) (1. Кор. 2,6-16)
    Трета глава
    II.5. Апостолите – слуги и соработници Божји, а Христос – Спасител.
    Христијанскиот живот виден на судот Божји (1. Кор. 3,1-23)
    Ги осудува за разделувачкиот дух
    (Katakrivnetai to; cwristiko;n pneu`ma).
    Штетите од разделеноста (1. Кор. 3,1-4)
    Апостолите се само слуги и соработници Божји (1. Кор. 3, 5 – 9)
    Господ Исус Христос е основа на Црквата и темел на спасението
    (1. Кор. 3,10-11)
    Од делата што ги правиме зависи нашата вечност (1. Кор. 3,12-15)
    Ние сме храм Божји (1. Кор. 3,16-17)
    Мудроста од светот – безумство пред Бога (1. Кор. 3,18-23)
    Четврта глава
    II. 6. Апостолската служба и понизувањето (1. Кор. 4,1-21)
    Апостолите слуги Христови (diavkonoi tou` Хristou`),
    но и управници со тајните Божји.
    Бог ги знае тајните и Он ќе суди (1. Кор. 4,1-5)
    Апостолскиот живот.
    Апостолската служба и нејзиното понижување во светот.
    Пожртвуваноста и страдањата на апостолите (1. Кор. 4,6-13)
    Татковски поучувања и опомени (Пatrikai; nouqesivai ka;i rotropai;).
    Испраќањето на Тимотеја во Коринт (1. Кор. 4,14-17)
    Строгоста на апостол Павле (1. Кор. 4,18-21)
    Петта глава
    II. 7. Родоосквернување (1. Кор. 5,1-13)
    Разврат и неморалност.
    (Bareiva~ ajnhqikovthto~ – Immorality in the Church).
    За крвосмесништвото.
    (To; skavndalon tou` aijmomivktou – Incest) (1. Кор. 5,1-3)
    Црквата треба да биде чиста (The Church Must Be Pure)
    Очистување на црковната општина.
    Одлачување (ajforismo;~) на крвосмесникот.
    Христос – нова Пасха (1. Кор. 5,4-8)
    Совети за однесувањето кон тешките грешници (1. Кор. 5,9-13)
    Шеста глава
    II. 8. Расправии и тужби пред незнабожечките судови
    (1.Кор.6,1-11)
    Тужбите на христијаните пред незнабожечките судови
    (eij~ eijdwlolatrikav dikasthvria) (1. Кор. 6,1-8)
    II. 9. Неморалност или единство со Христа (1. Кор. 6, 9-20)
    Неморалности (Immorality – jH ajnhqikovth~).
    Сè ми е позволено, но не е сè полезно (1. Кор. 6,9-12)
    Блудот нема ништо со христијанската слобода.
    Соединување со Христа, а не со блудница.
    Користи го телото за слава Божја
    (Use Your Bodies for God’s Glory).
    Телото наше е храм Божји
    (To; sw`ma ujmw`n nao;~ tou` Qeou`) (1. Кор. 6,13-20)
    Седма глава
    III. Одговори на разни прашања (1. Кор. 7, 1 – 14, 40)
    III.1. Брак, девственост, развод.
    Прашање за бракот (Question Aout Marriage) (1. Кор. 7,1-40)
    За христијанскиот брак (jO cristianiko;~ gavmo~) (1. Кор. 7,1-4)
    За девственоста и безбрачноста (ajgamivan) (1. Кор. 7,5)
    За воздржувањето во бракот (1. Кор. 7, 6-9)
    За разводот (To; diazuvgion).
    Мешаните бракови со неверници (1. Кор. 7,10-16)
    Роб или слободен (1. Кор. 7,17-24)
    За девството (hj parqeniva) и сопружништвото (1. Кор. 7,25-31)
    За грижите на безбрачните и брачните (1. Кор. 7,32-40)
    Осма глава
    III. 2. Жртвопринесувањето и идолослужението.
    Вистинското ползување на христијанската слобода
    (1. Кор. 8,1-13)
    За јадењето на идолски жртви.
    Жртвопринесеното месо (1. Кор. 8,1-7)
    За соблазнувањето со храна (1. Кор. 8,8-13)
    Деветта глава
    III. 3. Павле како образец. Павловата дисциплина (1. Кор. 9,1-27)
    Одбрана на своето апостолство.
    Големината и достоинството на апостолот.
    Добриот пример на апостолот Павле (1. Кор. 9,1-6)
    Правата на апостолите – за духовното добиваат телесно
    (1. Кор. 9,7-10)
    „Проповедниците на Евангелието да живеат од Евангелието“
    (1. Кор. 9,11-19) 155
    „За сите станав сè…“ (Toi`~ pa`si gevgonta ta; pa;nta)
    (1. Кор. 9,20-23)
    За христијанскиот подвиг (1. Кор. 9,24-27)
    Десетта глава
    III. 4. Опасноста од идолопоклонство. Обѕири на совеста.
    Употребување на слободата (1. Кор. 10,1-33)
    Поука од лошите примери на Израилот.
    За похотливоста (1. Кор. 10,1-6)
    Поука од примерите на Израилот.
    За идолослужението и искушувањето на Господа (1. Кор. 10,7-13)
    Трпезата Господова и идолското жртвопринесување.
    Чашата Господова и чашата демонска.
    (Пothvrion Кurivou kai; pothvrion daimonivwn) (1. Кор. 10,14-22)
    Обѕири на совеста.
    Правила и решенија на тешкотиите во животот (1. Кор. 10,23-33)
    Единаесетта глава
    III. 5. Црковни и догматски прашања (11 – 15 глава)
    Ред на верските состаноци в црква (1. Кор. 11,1-34)
    Поведението в црква.
    В црква мажот се моли гологлав, а жената со покриена глава
    (1. Кор. 11,1-15)
    Лошото однесување на коринтјаните на „агапите“ (вечерите на љубовта).
    Како треба да се подготвуваме за Причеста (1. Кор. 11,16-22)
    За востановувањето на светата Евхаристија
    (jH Qeiva Eujcaristiva – The Eucharist) (1. Кор. 11,23-26)
    За достојното учество во Евхаристијата (1. Кор. 11,27-34)
    Дванаесетта глава
    III. 6. Духовните дарови во Црквата и нивната употреба.
    Дејствувањето на Светиот Дух (1. Кор. 12,1-14,40)
    Природата, целта и различностите на духовните дарови добиени
    од Светиот Дух (jH fuvsi~, oj skopo~ kai; aij diaforai;
    tw`n pneumatikw`n carismavtwn
    – Spiritual Gifts From the Holy Spirit) (1. Кор. 12,1-11)
    Црквата – тело Христово. Многу органи, едно тело
    (One Body with Many Parts) (1. Кор. 12, 12-20)
    Секој орган се грижи за другиот. За понеугледните поголема грижа.
    Заедничкото страдање (1. Кор. 12,21-26)
    Различните служби во Црквата (1. Кор. 12,27-31)
    Тринаесетта глава
    III. 7. Љубовта – најважна во времето и во вечноста
    (Love: Superior to Gifts – To; magalu;teron cavrisma ei\nai ajgavph).
    Химна за љубовта (}Umno~ th`~ ajgavph~) (1. Кор. 13,1-13)
    Љубовта споредена со повеќе дарови на чудотворства и
    себепожртвуваност (1. Кор. 13,1-3)
    Што прави и што не прави љубовта (1. Кор. 13,4-7)
    Колку трае љубовта (1. Кор. 13,8-10)
    Сегашното и есхатолошкото значење.
    Љубовта е најголема
    (megalutevra ei\nai hj ajgavph – The greatest is love)
    (1. Кор. 13,11-13)
    Четиринаесетта глава
    III. 8. За правилното ползување на дарот говорење туѓи јазици
    (1. Кор. 14,1-40)
    За дарот зборување туѓи јазици и за пророкувањето
    (jH glwssolaliav kai; hj profhteiva) (1. Кор. 14,1-8)
    За дарот зборување туѓи јазици и за пророкувањето
    – личниот пример на коринтјаните (1. Кор. 14,9-17)
    Личниот пример на апостолот Павле за доброто ползување на дарот на јазици и
    пророштва (dia; th;n kalh;n crh`sin tw`n carismavtwn)(1. Кор. 14,18-25)
    Ред при говорењето, толкувањето, пророкувањето и служењето
    в црква (1. Кор. 14,26-33)
    Жена в црква не поучува (1. Кор. 14,34-35)
    Завршни зборови за духовните дарови.
    – Заклучок: сè како што прилега и уредно (1. Кор. 14,36-40)
    Петнаесетта глава
    IV. За воскресението на мртвите
    (jH ajnavstasi~ tw`n nekrw`n) (1. Кор. 15,1-58)
    IV.1. Јавувањето на Христа воскреснатиот (1. Кор. 15,1-11)
    Апостол Павле проповеда дека Христос воскресна
    (jH jAnavstasi~ tou` Kurivou – Resurrection of Christ)
    (1. Кор. 15,1-4)
    Христовите јавувања по воскресението (1. Кор. 15,5-11)
    Докази за воскресението.
    Последици од порекнувањето.
    Врската меѓу воскресението на Христа и на мртвите
    (1. Кор. 15,12-19)
    Христос стана првина на умрените.
    Христовото воскресение и човечкиот род (1. Кор. 15,20-28)
    Крштевањето, животот и страдањата на апостолите и
    на христијаните се доказ за воскресението на мртвите
    (ajpovdeixi~ th`~ ajnastavsew~ tw`n nekrw`n) (1. Кор. 15,29-34)
    Начин на воскреснувањето.
    Како ќе воскреснат мртвите и какви ќе бидат воскреснатите тела?
    (Pw`~ ejgeivrontai oij nekroiv kai; pw`~ qa; ei\nai ta; ajnasthmevna swvmatai;)
    (1. Кор. 15,35-44)
    Душевен и духовен – земното и небесното.
    Еден е кој ќе нè воскресне (1. Кор. 15,45-49)
    Времето на воскресението
    (The Time of the Resurrection) (1. Кор. 15,50-53)
    Триумфална химна за победата над смртта (1. Кор. 15,54-58)
    Шеснаесетта глава
    V. Заклучок (1. Кор. 16,1-24)
    Собирање милостиња за сиромашните христијани во Ерусалим.
    Помош за Ерусалимската црква (1. Кор. 16,1-2)
    Планови за патувањето на апостол Павле во Македонија, Коринт и Ефес.
    Препорака за Тимотеја во Коринт (1. Кор. 16,3-9)
    Препораки и опомени
    (Paraggelivai kai; protropai;) (1. Кор. 16,10-18)
    Различни поздрави (diavforoi cairetismoiv)
    Поздрави и благослови. Спасоносноста на безграничната љубов
    кон Христа (1. Кор. 16,19-24)
    Хронологија на дејностите на светите апостоли.
    Автори и време на пишување на новозаветните книги
    Ракописи од првите текстови на толкувањето, 1988/89 г.
    Консултирана и користена литература и извори
    С о д р ж и н а

    800,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО РИМЈАНИТЕ

    ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО РИМЈАНИТЕ

    0

     П О Г О В О Р

     

    Посланието на светиот апостол Павле до Римјаните е книга од Библијата – книга од Книгата над книгите – дел од Светото писмо, кое е надвредносна вредност. Овде го имаме Посланието и неговата со­држина, со разјаснување и толкување. Тоа е од особено значење за верата, за културата, за науката и за книжевноста, коишто кај нас, – во Македонија, започнале токму со Библијата и со светиот апостол Павле.

    Овој труд е од посебна важност и значително е неговото присуство во рацете на културната, научната и другата заинтересирана јавност. Посебно е значаен неговиот придонес во разработката на библискиот текст.

    Книгава дава исклучително нови научно-истражувачки анализи од  книжевното и текстолошкото проучување на Библијата и нејзиното значење во нашата култура, а посебно за нашето македонско јазично подрачје.

    Овде е протолкуван секој библиски збор од Посланието на светиот апостол Павле до Римјаните, дури и сложенките се расчленети. Над секој стих е созерцавано и с# е јасно искажано, за да се избегне каква и да било дво­смисленост и нејасност.

    Бидејќи овој труд е единствен во македонската библистика, се надевам дека ќе наиде на посебен интерес кај културната јавност, особено кај проучувачите на библиските текстови, а и во тео­лошкото образование кај нас, како и кај православните верници и сите што сакаат да ја разберат евангелската мисла и порака, да ја усвојат и да живеат според неа.

    Во македонското книгоиздателство вистинска реткост е книга со библиска содржина, како што е оваа. Неа жедно ја очекуваат и студентите на Православниот богословскиот факултет во Скопје.

    Овој труд го дава својот научен придонес за развивање на библиско-бого­­­­словската мисла кај нас, а и во светот, бидејќи ретки се научните трудови од оваа област. Ова е единствено вакво дело на македонски јазик за библиската книга Послание на светиот апостол Павле до Римјаните. Тоа е од значаен национален интерес и за културата во Македонија.

    800,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАРКО (проучување и толкување на евангелскиот текст)

    ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАРКО (проучување и толкување на евангелскиот текст)

    0

    П О Г О В О Р
    EPILOGUE

    Книгата Евангелие според Марко – проучување и толкување на евангелскиот текст, претставува значајна студија за Светото евангелие. Таа е изградена врз еминентни научни извори од современата библистика, како и светоотечката и православната црковна егзегеза.

    Евангелието според Марко е дел од Светата Библија. Понуденава книга претставува разработка на една новозаветна библиска содржина.

    Библијата (Светото писмо) е Божји збор искажан со човечки јазик. Во Светото писмо Бог му зборува на народот. Преку содржината на оваа Света книга се запознаваме со Божјото учење, со премудроста Божја и со највозвишените вистини за Бога, за човекот и за светот. Преку неа се откриваат сите вис­тини. Од Библијата се исчитуваат сите тајни на богопознанието, човеко­поз­­нанието и космопознанието, во неговата микро и макро димензија. Се откриваат сите духовни сфери и видици. Во неа се содржани одговорите на сите можни прашања, од сите луѓе, во сите времиња. Ако не го пронајдеш одговорот на некое прашање, тоа не значи дека него го нема, туку значи дека ти лошо си читал и неправилно разбираш!

    Библијата како Божји збор го просветува нашиот разум и прет­ста­вува наш сигурен патеводител во животот. Таа е силен духовен инспи­ра­тор. Таа е основа на верата и Закон Божји за животот.

    Затоа, приодот кон Светата Библија треба да биде како приод кон Божјиот збор и Премудрост, и како влез во огромниот простор на Бож­јите тајни. Тешко се продира до вечните Божји вистини. Ако ни се пот­ребни помагала за да се испитува материјалното, тогаш, колку ли повеќе е тоа потребно за да се проникне во духовното? Кон тоа ќе го води чита­те­лот на библиските содржини и ова наше толкување на Светото евангелие според Марко. Евангелието, пак, е сржта на Библијата. Во неговата содр­жина директно Бог му зборува на човекот, преку воплотениот Син Божји, Господ Исус Христос, Кој како Богочовек дојде во светот и живееше меѓу луѓето. Во Светото евангелие е запишано Христовото учење како живо „учење од Бога“ (Јован 7,17). Тоа е збор и живот. Како што вели свети апостол Павле: Тоа е „словото на животот“ (Филип. 2,16) и „словото на вистината“ (Ефес. 1,13; сп. Јак. 1,18).

    Доаѓањето до тие бескрајни евангелски вистини и неискажливи Божји тајни е тешко за човечкиот разум. Затоа, читањето на библиските содржини треба да биде заедно со толкување. На тој начин читателот ќе мисли со богомислата на светата Христова Црква. Тогаш тој ќе може пра­вилно да го разбира зборот Божји и тоа онака, како што го разбирале бого­вдахновените свети отци и учители на Црквата. Со таквото напоредно читање на Светото писмо заедно со толкување, правилно се работи на нашето духовно изградување, се просве­тува умот и се облагодатува срцето. Необи­дувај се да го разбереш Светото евангелие како што тебе ти се допаѓа или како што тебе ти одговара! Таквото Свето писмо не е збор Божји, туку човечки – твој збор или уште полошо – ѓаволски. Светото евангелие не е твоја вистина. Се обидеш ли да ја направиш поинаква, отколку Божја, тогаш веднаш ѓаволот ти ја подметнува неговата лага како вистина.

    Оттаму е и неопходноста од егзегетска литература за нашиот чита­тел на Евангелието. Оттаму е и потребноста од едно вакво издание на библиско-богословската мисла кај нас. Тоа ќе претставува придонес и во теологијата и во верата.

    Овој наш прилог кон проучувањето и толкувањето на Еванге­ли­ето според Марко е и наше црковно и национално книжевно богатство. Во многубројното современо македонско книгоиздателство вистинска рет­кост е книга со библиска, евангелска содржина. Очекувана е нејзината содржина заради нејзината душекорисност, духовно богатство и книжевна вредност.

    И овој мој труд нека сведочи, пред светската јав­ност, за нашето големо библиско и културно богатство во светската риз­ница на кул­ту­рата и писменоста.

    1.300,00 ден
    Прочитај повеќе
  • ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАТЕЈ (проучување и толкување на евангелсиот текст)

    ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАТЕЈ (проучување и толкување на евангелсиот текст)

    0

    П Р Е Д Г О ­В О Р

    Де­нес е зго­ле­мен ин­те­ре­сот за Бо­го­поз­на­ни­е­то.

    На­ши­от чо­век са­ка да се за­поз­нае со Бо­га, да Го нај­де и да знае не­што по­ве­ќе за Гос­по­да Бо­га, за Све­то­то еван­ге­лие и за ве­ра­та. Не­го­ви­от прв че­кор кон тоа, обич­но е чи­та­ње­то на Све­та­та Биб­ли­ја, од­нос­но на Све­то­то еван­ге­лие. Притоа на­и­ду­ва на теш­ко­тии по­ра­ди го­ле­ми­те тај­ни и дла­бо­чи­на­та на мис­ли­те во Све­то­то пис­мо, па не мо­же да ги раз­бе­ре и сфа­ти си­те Бож­ји по­ра­ки што се иска­жа­ни воА во не­го пак ни се откри­ва Бог и Спа­си­те­лот наш Исус Хри­стос со Сво­и­те де­ла и збо­ро­ви кои се на­ше ра­ко­водс­тво кон спа­се­ни­е­то и веч­ни­от жи­вот. Пре­ку не­го Бог му збо­ру­ва на чо­ве­кот. Еван­ге­ли­е­то.
    Све­то­то еван­ге­лие ја раз­ви­ва мо­рал­на­та си­ла кај чо­ве­кот и го во­ди кон до­бро­то, па за­тоа ве­ли­ме де­ка раз­ум­ни лу­ѓе се оние, кои ги слу­ша­ат и ги ис­пол­ну­ва­ат збо­ро­ви­те на Све­то­то еван­ге­лие. Тие жи­ве­ат спо­ред Еван­ге­ли­е­то и за­тоа има­ат спо­ко­ен жи­вот, чис­та со­вест и ду­ше­вен мир.

    Де­неш­ни­от чо­век е пре­о­ку­пи­ран со ма­те­ри­јал­на­та гри­жа од овој свет. Лу­ѓе­то сè по­че­сто по­ста­ну­ва­ат ро­бо­ви на сво­и­те ба­ра­ња и жел­би и по­сто­ја­но тр­ча­ат по ос­тва­ру­ва­ње на сво­и­те по­тре­би кои се­којд­нев­но се зго­ле­му­ва­ат и пре­рас­ну­ва­ат во стра­сти и по­хо­ти. Та­ка се за­до­во­лу­ва ма­те­ри­јал­на­та – те­лес­на­та ди­мен­зи­ја на чо­ве­кот, а ис­пу­сту­ва ду­ша­та.

    Зна­чи, по­треб­на е и зна­чај­на и ду­хов­на­та хра­на за чо­­ве­кот и тоа попотребна од телесната. За­тоа Гос­под Исус Хри­стос ре­кол: „Не са­мо од леб ќе жи­вее чо­ве­кот, а и од се­кој збор што из­ле­гу­ва од уста­та на Бо­га“ (Ма­теј 4,4).

    Сог­ле­ду­вај­ќи ја по­тре­ба­та од ду­хов­на хра­на на на­ши­от на­род, ка­ко и по­тре­ба­та од тол­ку­ва­ње на Све­то­то еван­ге­лие, се за­фа­тив со обра­бо­тка и об­јас­ну­ва­ње на тек­стот од Еван­ге­ли­е­то спо­ред Ма­теј. Се тру­дев­ да ја об­јас­на­м и про­тол­ку­ва­м дла­бо­чи­на­та на еван­гел­ски­от текст за да би­де по­раз­бир­ли­во, по­при­фат­ли­во и по­у­бед­ли­во она што Го ка­жал Бог пре­ку Све­то­то еван­ге­лие за спа­се­ние на лу­ѓе­то.

    Бо­гат­ство­то на Еван­ге­лието до­а­ѓа до израз са­мо пре­ку ег­зе­ге­за­та (тол­ку­ва­ње­то).

    А за да мо­же­ме пра­вил­но да го раз­бе­ре­ме и тол­ку­ва­ме Све­то­то еван­ге­лие, тре­ба се­ко­гаш на ум да Го има­ме Ису­са Хри­ста.

    Тол­ку­ва­ње­то на Еван­ге­лието не е ин­те­ле­кту­ал­на игра, па за­тоа и ова де­ло е вте­ме­ле­но врз тол­ку­ва­ња­та на све­ти­те от­ци и поз­на­ти пра­вос­лав­ни ег­зе­ге­ти.

    Тру­дот прет­ста­ву­ва ре­зул­тат на по­ве­ќе­го­диш­на­та про­фе­сор­­ска деј­ност и ра­бо­та на оваа об­ласт.

    Оваа книга овоз­мо­жу­ва се­кој чо­век да ја раз­бе­ре смис­ла­та, зна­че­ње­то и по­ра­ка­та на Све­то­то еван­ге­лие, за да мо­же да ја при­ме­ну­ва во жи­во­тот. Еван­ге­ли­е­то тре­ба да го чи­та и про­у­чу­ва се­кој што са­ка да го по­стиг­не сво­е­то лич­но спа­се­ние и спа­се­ни­е­то на дру­ги­те, а осо­бе­но се­кој бо­гос­лов, те­о­лог и про­по­вед­ник на сло­во­то Бож­јо. Во таа смис­ла овој труд ќе им по­мог­не и на свеш­те­но­слу­жи­те­пи­те при под­го­то­вка­та на оми­пии – про­по­ве­ди од Све­то­то еван­ге­лие.

    Мојата, пак, ср­деч­на жел­ба е Сло­во­то Бож­јо из­ло­же­но во овие стра­ни­ци да не оста­не са­мо во умот, ту­ку да дој­де и во ср­це­то на чи­та­те­лите. Тие во оваа кни­га ќе нај­дат об­јас­ну­ва­ње за она што ги ин­те­ре­си­ра и „жива вода“ за којашто жед­не­ат. Ќе нај­дат хра­на за сво­јот бес­мр­тен дух и ќе му дадат за­креп­ну­ва­ње. Ќе на­пре­ду­ваат во сво­е­то бо­го­упо­до­бу­ва­ње и во усо­вр­шу­ва­њето и обожувањето.

    Во кни­га­ва ќе срет­не­те и број­ки во за­гра­да. Тие оз­на­чу­ва­ат дру­ги тек­сто­ви кои збо­ру­ва­ат во при­лог на из­ло­же­но­то, а се нао­ѓа­ат на дру­го, т.н. па­ра­лел­но ме­сто во Све­тото писмо. Пр­во е по­со­чена кра­тен­катата од текс­т­от на кни­га­та – таа е оз­на­че­на со пр­ва­та број­ка и стихот -што е оз­на­чен со број­ка­та по за­пир­ка­та (на пр. Јо­ван 3,21, оз­на­чу­ва: Еван­ге­лие спо­ред Јо­ван 3-та гла­ва, 21-ви стих). Тоа, пак, со кои кра­тен­ки се оз­на­чу­ва­ат нас­ло­ви­те на кни­ги­те од Све­та­та Биб­ли­ја, мо­же се­кој да ги нај­де на пр­ви­те вовед­ни стра­ни­ци од Све­то­то пис­мо (Биб­ли­ја­та), из­да­ние на ма­ке­дон­ски ја­зик. од нас­ло­вот на кни­га­та, по­тоа гла­ва кој
    Све­то­то еван­ге­лие е мо­ре на пре­му­дро­ста. Тоа е не­ис­црп­ли­во бо­гат­ство и се­кое не­го­во про­у­чу­ва­ње зна­чи са­мо мал при­до­нес кон го­ле­ми­на­та на Бож­ји­те збо­ро­ви. Та­ка го раз­би­ра­м и овој мој труд и се мо­ла­м на Гос­по­да Ису­са Хри­ста и на све­ти Кли­мен­та, Охрид­ски­от Чу­до­тво­рец, ова де­ло да пос­лу­жи ду­ше­спа­си­тел­но за мно­зи­на.

    Гос­по­ди, бла­гос­ло­ви, ум­но­жи, по­ми­луј и спа­си!

    1.300,00 ден
    Прочитај повеќе
  • Христос, нашиот небесен лекар

    Христос, нашиот небесен лекар

    0

    За болеста и исцелението во Православното предание

    Оваа книга е насушно потребна, посебно за денешниот христијанин, бидејќи нашиот пат денеска е патот на страдањето и трпењето на болестите, а според зборовите и пророштвата на светите отци, Бог во ова наше време ги одзел подвизите какви што ги имале нашите претходници, и монасите и христијаните во светот и спасоносниот пат којшто Бог ни го дал денес е кроткото трпење на страдањата, болестите, неволјите и искушенијата.

    Значи, во оваа книга ,,Христос нашиот небесен лекар“ , којашто е зборник во којшто има објаснувања, пред сè почнуваме со поуките од светите отци за смислата на страдањата во христијанскиот живот, за христијанскиот однос кон страдањата, а потоа и поуки од светите отци за поднесувањето на болестите. Луѓето денеска најчесто роптаат и се жалат на сè :

    -Зошто Господ ме казни, зошто ова ми се случува…,- или честопати ќе дојдат некои и ќе речат:

    -Оче што да направам, да ми прочиташ молитва или нешто друго, зашто сè ми оди лошо во животот, ми се случуваат несреќи…, – или како што луѓето кажуваат ,,ме тера баксуз”.

    Значи, за христијаните нема несреќни денови, сè треба да примаме како од раката Божја, значи сè она што се случува со нас е апсолутно по волја Божја или по допуштение Божјо.

    „И влакната на главата ви се избројани” – вели св.апостол Павле. Ниту едно влакно од главата не можеме да го направиме ниту бело ниту црно и затоа ни е потребна оваа книга пред сè по сведоштвата на оние кои што ја прочитаа, оние кои што боледуваат или страдаат од болест или друго, за голема наша духовна поткрепа и оправдување на нашиот труд, дека во многу им помогнала да се соочат вистински со болестите, со тешкотиите и со искушенијата и да почнат повеќе да Му благодарат на Бога. Бидејќи во книгата светите отци спомнуваат дека подвигот на трпење на болеста со благодарност кон Бога е подвиг кој што тие го ставаат и над пустинскиот живот и над мачеништвото.

    Тука имаме поуки од светиот Теофан Затворник, од преподобниот Макариј Оптински, св. Игнатиј Брјанчанинов, преподобен Амвросиј Оптински, од старецот Ефрем Филотејски, потоа од свештеникот Михаил Туханов за болеста како последица на гревовите, за страдањето од архим. Јован Крестјанкин, од протојереј Димитар Смирнов за подготвеноста за страдање, тука се поуките и проповедите на архим.Рафаел Карелин за гневот Божји, за трпењето на болестите од архим.Кирил Павлов, тука е и една мала книга вметната од протојереј Сергеј Филимонов,

    ,,Како да му се помогне на болниот“.

    Значи, сè она што треба да го знаеме , а што сме го заборавиле, книга која што треба да им помогне и на верните , но и на лекарите како да се соочат со болеста, како на болниот да му помогнат да се соочи , да се исцели од болеста, пред сè со утешни зборови, со вистински однос кон него, од престојот во болница, до искушенијата кои што се случуваат во однос лекувањето, во однос на дијагнозите, операциите, исповед во болницата и сè друго, за духовните болести , за симптомите на духовното заболување. Сè повеќе денес луѓето страдаат од духовни болести. За жал. Како што тука во книгата вели јеромонах Анатолиј Белестов, кој е и монах и лекар, порано во Русија лекарите во болниците точно знаеле кога човекот боледува од некоја духовна болест и никој пат не пристапувале кон лекување додека претходно не барале од него да се исповеда, да се причести, па дури тогаш пристапувале кон телесно лекување. И уште една интересна информација. Тој кажува дека во здравствениот картон или историја на болеста, кои и денес ги има закачени на креветот, порано во Русија на тој картон имало ставка во која се запишувало кога болниот последен пат се причестил. Значи сето тоа е изгубено, сето тоа е пратено во заборав сега. Има потешкотии, некаде успеваме да се потрудиме да има причест. И јас имав искуство неколку пати за причест на болните во државна болница на клиниките. Значи, сепак попушта малку тој однос на државата и на лекарите во однос на верата, во однос на свештеникот, во однос на исповедта , на причестувањето. Така што, се надевам, тоа сè повеќе и повеќе ќе се шири како пракса.”

    250,00 ден
    Прочитај повеќе
  • Совети за спасение во денешниот свет

    Совети за спасение во денешниот свет

    1

    Старец Пајсиј Светогорец

    Нашата молитва треба да ја поделиме на три дела: еден дел да задржиме за себе, еден ќе биде наменет за нашите живи браќа, Црквата и за целиот свет, а еден дел за нашите упокоени браќа, кои не смееме да ги заборавиме.

    „Човекот може многу едноставно да се спаси“, му рече старецот на еден посетител, кој беше судија. „Доволно е само да го посака тоа и да ја повика божествената помош. Сакајќи да го спаси оној кој ја повикува Неговата помош, Бог без двоумење ќе Го испрати Својот Син или некој Светител, за да спаси макар и еден, единствен човек. Во тоа многу помага љубовта и добрата волја. Љубовта им е сосема туѓа на демоните, и заради тоа поборниците на ѓаволот, во еден миг се уништуваат еден со друг, бидејќи меѓу нив не постои љубов, која би ги соединила.“

    „Старче, многу сум расеан во текот на молитвата.“

    „Тоа ти се случува, бидејќи ти својот ум не го концентрираш на целта на молитвата, и му дозволуваш да скита таму-ваму. Ако се потрудиш да го собереш умот, да ја изговараш молитвата Христова и смирено да молиш за Божја помош, расеаноста ќе исчезне сама по себе.“

    Читајте го Светото Писмо бидејќи тоа е боговдахновено и во себе Го има Светиот Дух. Оној што го чита, го просветлува умот и ја чисти душата. Вие направете сѐ што е во ваши раце, а сѐ друго со доверба предадете го во Божји раце.

    Вистинското покајание се состои во тоа, човекот прво на совеста да го почувствува својот грев, да почувствува болка, да посака Бог да му прости и дури потоа да се исповеда. Само во тој случај ќе стигне Божјата утеха. Затоа секогаш препорачувам прво покајание, па потоа исповед. Само исповед, никогаш не препорачувам.

    150,00 ден
    Прочитај повеќе